لینفلومیکس- ام® 1000/2.5/5 (امپاگلیفلوزین 5/لیناگلیپتین 2.5 / متفورمین 1000)

دسته دارویی	دیابت
نام ژنریک	امپاگلیفلوزین 5/لیناگلیپتین 2.5 / متفورمین 1000
نام تجاری	لینفلومیکس- ام 1000/2.5/5
شکل دارویی	قرص
دوز دارو	(1000/2.5/5) میلی گرم
موارد مصرف	دارو – دیابت
بسته بندی	30 عددی

دسته: دیابت

توضیحات محصول

	معرفی محصول	دسته داروئي و مکانیسم اثر: این محصول ترکیبی ازداروهای زیر می باشد: امپاگلیفلوزین: مهارکننده SGLT2؛ SGLT2 مسئول اصلی بازجذب گلوکز فیلتر شده از کلیه است. مهارکننده‌های SGLT2 بازجذب گلوکز را کاهش می‌دهند و در نتیجه دفع گلوکز از طریق ادرار را افزایش می‌دهند و از این طریق سبب کاهش قند خون میگردند. لیناگلیپتین: مهارکنندهDPP-4. اینکرتین ها با افزایش سنتز انسولین و آزادسازی از سلول های بتای پانکراس و کاهش ترشح گلوکاگون از سلول های آلفا پانکراس، هموستاز گلوکز را تنظیم می کنند. لیناگلیپتین با مهار DDP-4 که مسئول غیر فعال کردن اینکرتین است باعث افزایش میزان هورمون اینکرتین و در نتیجه کاهش قند خون میشود. متفورمین: متعلق به دسته بیگوانید؛ با کاهش تولید گلوکز درون زا کبدی، کاهش جذب روده ای گلوکز و بهبود حساسیت به انسولین عمل می کند. تحمل گلوکز را بهبود می بخشد و گلوکز پلاسمای پایه و بعد از غذا را کاهش می دهد.
	عوارض جانبی	مانند همه داروها، این دارو نیز می تواند عوارض جانبی ایجاد کند، اگرچه همه افراد دچار آن نمی شوند. عوارض جانبی رایج ممکن است شامل موارد زیر باشد: عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، عفونت دستگاه ادراری، نازوفارنژیت، اسهال، یبوست، سردرد و گاستروانتریت. برخی از عوارض ممکن است جدی باشند و نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشند. اگر عوارض جانبی جدی دارید، فوراً به پزشک خود اطلاع دهید، از جمله: علائم کتواسیدوز دیابتی، اسیدوز لاکتیک، پانکراتیت (درد شدید در قسمت فوقانی معده که به کمر گسترش می یابد، حالت تهوع و استفراغ)، واکنش جدی پوست (خارش، تاول، تجزیه لایه بیرونی پوست)، کم آبی (سرگیجه، گیجی، احساس تشنگی بسیار، ادرار کمتر)، علائم عفونت مثانه (درد یا سوزش هنگام ادرار کردن، وجود خون در ادرار، درد در لگن یا کمر)، علائم نارسایی قلبی (تنگی نفس (حتی در حالت دراز کشیدن)، تورم در پاها، افزایش وزن سریع)، فاشئیت نکروزان پرینه (گانگرن فورنیه). واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال، در صورت مشاهده علائم یک واکنش آلرژیک جدی، از جمله: بثورات پوستی، خارش و یا تورم (به ویژه در ناحیه صورت، زبان و گلو)، سرگیجه شدید، مشکل تنفسی، فوراً به پزشک مراجعه کنید. متفورمین ممکن است سطح ویتامین B12 را کاهش دهد. توصیه میشود سطح ویتامین B12 در فواصل 2 تا 3 ساله در بیماران اندازه گیری شود.
	مقدار و نحوه مصرف	این دارو را دقیقا طبق تجویز پزشک مصرف نمایید. دوز مصرفی این دارو برای هر بیمار متفاوت بوده و تنظیم دوز بر اساس شرایط بیمار و پاسخدهی به درمان صورت میگیرد. این دارو را همراه یا بلافاصله بعد از غذا ترجیحا صبح ها مصرف نمایید. حداکثر دوز توصیه شده روزانه امپاگلیفلوزین 25 میلی گرم/لیناگلیپتین 5 میلی گرم/متفورمین 2000 میلی گرم می باشد. بیمارانی که متفورمین با یا بدون لیناگلیپتین مصرف می کنند، جهت شروع درمان، دوز توصیه شده، حاوی مقادیر مشابه مصرف کل روزانه متفورمین هیدروکلراید، 10 میلی گرم امپاگلیفلوزین و 5 میلی گرم لیناگلیپتین باشد. بیمارانی که متفورمین و امپاگلیفلوزین با یا بدون لیناگلیپتین مصرف می کنند، جهت شروع درمان، دوز توصیه شده، حاوی مقادیر مشابه مصرف کل روزانه متفورمین هیدروکلراید و امپاگلیفلوزین و حاوی 5 میلی گرم لیناگلیپتین باشد.
	هشدارها	واکنش‌های حساسیت مفرط جدی (مانند آنژیوادم) در بیماران تحت درمان با امپاگلیفلوزین و لیناگلیپتین گزارش شده است. در صورت بروز علائم (مانند تورم صورت، به خصوص زبان و گلو) درمان را قطع کرده و سریعا به مراکز درمانی مراجعه نمایید. اسیدوز لاکتیک: شروع اسیدوز لاکتیک مرتبط با متفورمین اغلب نامحسوس است و فقط با علائم غیر اختصاصی همراه است (به عنوان مثال، بی حالی، میالژی، ناراحتی تنفسی، خواب آلودگی، درد شکمی). عوامل خطر برای اسیدوز لاکتیک مرتبط با متفورمین عبارتند از: نارسایی کلیوی، مصرف همزمان برخی داروها (مانند مهارکننده های کربنیک انیدراز مانند توپیرامات)، سن 65 سال یا بیشتر، انجام تست های رادیولوژیکی با ماده حاجب، جراحی، حالت های هیپوکسیک ( به عنوان مثال، نارسایی احتقانی حاد قلب)، مصرف بیش از حد الکل، و نارسایی کبدی. در صورت شک به اسیدوز لاکتیک، درمان را قطع کنید و فورا به مراکز درمانی مراجعه نمایید. در صورت بروز کتواسیدوز دیابتی دارو را فورا قطع و به مرکز درمانی مراجعه نمایید. برخی از علائم کتواسیدوز دیابتی عبارتند از: کاهش وزن سریع، تهوع یا استفراغ، درد شکم، تنفس سریع و عمیق، خواب آلودگی، بوی شیرین ، طعم شیرین یا فلز در دهان، یا بوی متفاوت ادرار یا عرق. شرایط تشدید کننده برای کتواسیدوز دیابتی یا سایر کتواسیدوزها عبارتند از: انسولین کمتر به دلیل کاهش دوز انسولین، بیماری تب دار حاد، کاهش دریافت کالری، رژیم کتوژنیک، جراحی، کاهش حجم عرقی و سوء مصرف الکل. لازم است وضعیت حجم و عملکرد کلیه در شرایطی مانند: کاهش حجم داخل عروقی که گاهی ممکن است به صورت افت فشار خون علامت دار یا تغییرات گذرا حاد در کراتینین ظاهر شود، آسیب حاد کلیه، بیماران مبتلا به اختلال عملکرد کلیه، خصوصا بیماران مسن یا بیمارانی که از دیورتیک های حلقه ای استفاده می کنند مورد ارزیابی قرار گیرد. همچنین در صورت وجود هریک از موارد زیر، قبل از مصرف این دارو با پزشک خود مشورت نمایید: بیماری قلبی عروقی (افزایش خطر کاهش حجم داخل عروقی)، بستری در بیمارستان جهت انجام جراحی های بزرگ، دیابت ملیتوس نوع 1 (مصرف این دارو توصیه نمیشود)، عفونت های جدی دستگاه ادراری، پانکراتیت حاد (در صورت بروز علائم التهاب پانکراس مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه نمایید)، بیماران با سابقه عفونت های قارچی تناسلی. افزایش کلسترول LDL با مصرف این دارو محتمل است. توصیه میشود در زمان مصرف این دارو، سطوح کلسترول LDL به صورت دوره ای مورد پایش قرار گیرد. در صورت مصرف اتفاقی بیش از مقدار تجویز شده توسط پزشک، بیمار میباست سریعا به مراکز درمانی و یا پزشک منتقل گردد.
	بروشور	دانلود بروشور محصول