 |
عمومی |
ایماتینیب مسیلات یک مهار کننده تیروزین کیناز است. به صورت مسیلات تجویز می شود اما دوزهای داده شده بر اساس پایه بیان می شوند. 5/119 میلی گرم فرم مسیلات تقریباً معادل با mg 100imatinib است. در درمان لوسمی میلوئید مزمن به بیماران در مرحله مزمن معادل با mg400 پایه در روز به صورت خوراکی داده می شود که در صورت نیاز به mg600 قابل افزایش است و در فاز شدید بیماری دوز mg600 در روز داده می شود که در صورت نیاز به mg400 و 2 بار در روز قابل افزایش است. به کودکان بالای 3 سال دوز mg/m 260 در روز تا حداکثر mg400 در فاز مزمن و mg/m340 تا حداکثر mg600 در فاز پیشرفته داده می شود. در درمان تومورهای بدخیم استرومایی متاستاتیک و یا غیر قابل جراحی گوارشی دوز 400 یا 600 میلی گرم در روز توصیه می شود. دوزهای تجویزی باید همراه با غذا مصرف شوند و با حجم زیادی مایعات خورده شوند تا ناراحتی های گوارشی به حداقل برسد. در صورت بروز مسمومیت کبدی و مهار شدن میلوئید نیاز به تعدیل دوز می باشد. شمارش گلبولهای خونی و عملکرد کبدی بایستی به صورت مرتب مانیتور گردند. |
|
عوارض جانبی |
هر دارو به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز شود. اگر چه همه این عوارض در یک فرد دیده نمی شود اما در صورت بروز آن با پزشک یا داروساز خود مشورت نمائید: ادم، اكاهش يا افزايش فشار خون، درد قفسه سینه، خستگی، سردرد، افسردگی، اضطراب، اختلالات چشایی، بی‌خوابی، پارستزي، سرگيجه، درد، راش پوستی، خارش، تعریق شبانه، ریزش مو، پوسته شدن پوست، تهوع، اسهال، استفراغ، بی‌اشتهایی، درد شکمی،نفخ، یبوست، التهاب مخاط، كاهش تعداد گلبولهای سفید خون، آنمي، کاهش پلاکت، خونریزی، افزايش آنزيم هاي كبدي ALP,ALT,AST))، افزایش سطح بیلی‌روبین و ترانس آميناز كبدي، احتمال ايجاد عفونت و آنفلوآنزا، تب، التهاب و درد مفاصل، كمردرد، گرفتگي و سختي عضلات، ضعف و درد عضلاني، ادم پلك، تاري ديد، افزايش ترشح اشك، افزايش كراتينين سرم، سرفه، علائم شبه آنفلوآنزا، سينوزيت، رينيت، پنوموني، عفونت دستگاه تنفسي فوقاني، افزايش ضربان قلب، برافروختگي؛ حسايت پوست به نور، كاهش وزن، تغيير الكتروليت هاي خون، خشكي دهان. |
|
مقدار و نحوه مصرف |
مقدار مصرف هر دارو را پزشك معين مي نمايد. اما مقدار مصرف معمول اين دارو به شرح ذيل است: -بزرگسالان فيلادلفيا مثبت مبتلا به لوسمي لنفوبلاستي حاد (ALL): 600 ميلي گرم روزانه. -بزرگسالان مبتلا به ماستوسيتوزيس سيستميك مهاجم (ASM) بدون موتاسيون در D816V c-kit : 400 ميلي گرم روزانه. -بزرگسالان مبتلا به ماستوسيتوزيس سيستميك مهاجم (ASM) همراه با ائوزينوفيلي: دوز ابتدايي، 100 ميلي گرم روزانه، در صورتي كه عوارض جانبي شديدي مشاهده نشد، مي توان دوز را تا 400 ميلي گرم روزانه افزايش داد. -بزرگسالان مبتلا به لوسمي ائوزينوفيليك مزمن (CEL): 400 ميلي گرم روزانه. -بزرگسالان مبتلا به CEL همراه با تخريب رسپتور FIP1L1-PDGF: دوز ابتدايي، 100 ميلي گرم روزانه، در صورتي كه عوارض جانبي شديدي مشاهده نشد، مي توان دوز را تا 400 ميلي گرم روزانه افزايش داد. – بزرگسالان فيلادلفيا مثبت مبتلا به لوسمي ميلوييدي مزمن (CML) در فاز AP يا BC : دوز معمول، 600 ميلي گرم روزانه، در صورتي كه عوارض جانبي شديدي مشاهده نشد، مي توان دوز را تا 800-600 ميلي گرم روزانه افزايش داد. -بزرگسالان مبتلا به درماتوفيبروساركوم پروتوبرنس (DFSP): 800 ميلي گرم روزانه. -بزرگسالان مبتلا به تومورهاي گوارشي استرومال (GIST) تحت درمان كمكي: دوز معمول، 400 ميلي گرم روزانه. -بزرگسالان مبتلا به انواع متاستاتيك و يا غير قابل جراحي GIST: دوز معمول، 400 ميلي گرم روزانه. -بزرگسالان مبتلا به سندرم هايپر ائوزينوفيليك (HES): 400 ميلي گرم روزانه. -بزرگسالان مبتلا به HES همراه با تخريب رسپتور FIP1L1-PDGF: دوز ابتدايي، 100 ميلي گرم روزانه، در صورتي كه عوارض جانبي شديدي مشاهده نشد، مي توان دوز را تا 400 ميلي گرم روزانه افزايش داد. -بزرگسالان مبتلا به بيماري ميلوديسپلازي (MDS) يا ميلوپروليفراتيو (MPD): 400 ميلي گرم روزانه. -كودكان فيلادلفيا مثبت مبتلا به ALL يا CML: دوز معمول، 340 ميلي گرم به ازاي هر متر مربع روزانه. حداكثر دوز مصرفي: 600 ميلي گرم روزانه. -بيماران با اختلال كليوي و CLCr 40-59 ml/min : دوز بيش از 600 ميلي گرم پيشنهاد نمي شود. -بيماران با اختلال كليوي و CLCr 20-39 ml/min : دوز بيش از 400 ميلي گرم پيشنهاد نمي شود. دوز ابتدايي بايد 50% به نسبت معمول كاهش يابد و در صورت تحمل بيمار مي توان دوز را افزايش داد. -بيماران با اختلال كليوي و CLCr< 20 ml/min : با احتياط مصرف شود. معمولا دوز 100 ميلي گرم روزانه در تعداد زيادي از اين بيماران تحمل مي شود. -بيماران با اختلال كبدي شديد: دوز بايد به 25% دوز معمول كاهش يابد. |
|
هشدارها |
این دارو ممکن است در برخی افراد باعث بروز سرگيجه، تاري ديد و خواب آلودگی گردد. لذا ضمن درمان از رانندگی و کار با وسایلی که نیاز به هوشیاری کامل دارند؛ خودداري نماييد. |
|
کاتالوگ |
کاتالوگ ایماکو 100 |
