پنتوفلکس (کپسول پنتوپرازول 20 میلی گرم)

دسته دارویی	گوارش
نام ژنریک	Pantoprazole
نام تجاری	Pantoflex
شکل دارویی	کپسول
دوز دارو	20 mg
موارد مصرف	گوارش
بسته بندی	بسته بندی بلیستر 30 عددی

دسته: گوارش

توضیحات محصول

	معرفی محصول	مهارکننده پمپ پروتون
	عوارض جانبی	هر دارو به موازات اثر درمانی مطلوب ممکن است باعث بروز عوارض ناخواسته نیز بشود اگرچه تمام این عوارض در یک فرد دیده نمی شود. مهارکننده های پمپ پروتون عموماً به خوبی تحمل می شوند و بروز عوارض جانبی نسبتاً نادر است. عوارض جانبی معمول عبارتند از سردرد، اسهال، تهوع و بثورات پوستی. در صورت شدت گرفتن علائم ذکر شده، مصرف دارو را قطع و با پزشک مشورت نمایید. عوارض کمتر شایع شامل خارش، سرگیجه، خستگی، یبوست، استفراغ، نفخ، درد شکم، آرترالژی و میالژی، کهیر و خشکی دهان. مهارکننده های پمپ پروتون ممکن است خطر عفونت های گوارشی را به دلیل اثرات سرکوب کننده اسیدشان افزایش دهند.
	مقدار و نحوه مصرف	این دارو با کاهش ترشح اسید معده در درمان بیماری های زخم معده و دوازدهه، رفلاکس معده (برگشت اسید از معده به مری)، سندروم زولینگر-الیسون و در پروتکل درمان هلیکوباکتر پیلوری استفاده می شود. مقدار و نحوه مصرف دارو توسط پزشک مشخص می شود، اما مقدار مصرف معمول این دارو به شرح زیر می باشد: درمان رفلاکس معده به مری: 20 الی 40 میلی گرم یک بار در روز به مدت 4 هفته درمان زخم معده: 40 میلی گرم یک بار در روز به مدت 4 الی 8 هفته درمان زخم دوازدهه: 40 میلی گرم یک بار در روز به مدت 2 الی 4 هفته پیشگیری از زخم های گوارشی ناشی از داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی: 20 میلی گرم یک بار در روز در صورت مصرف یک بار در روز، دارو را صبح ها همراه و یا بدون غذا مصرف نمایید.
	هشدارها	قبل از استفاده از پنتوپرازول، اگر به آن یا داروهای مشابه (مانند لنزوپرازول، امپرازول) حساسیت دارید، به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. در صورت داشتن: سوزش سر دل همراه با سبکی سر/تعریق/سرگیجه، درد قفسه سینه/فک/بازو/شانه (مخصوصاً با تنگی نفس، تعریق غیرمعمول)، کاهش وزن غیرقابل توضیح، فوراً به پزشک مراجعه کنید. مهارکننده‌های پمپ پروتون (مانند پنتوپرازول) در صورت مصرف با دوز بالا و یا استفاده طولانی مدت ممکن است باعث اختلال در جذب مواد معدنی از جمله کلسیم و منیزیم گردند. نظارت بر سطوح منیزیم و کلسیم قبل از شروع درمان و به طور دوره ای در حین درمان در بیمارانی که از قبل خطر هیپوکلسمی دارند (مانند هیپوپاراتیروئیدیسم) توصیه میگردد. در نارسایی شدید کبدی ممکن است نیاز به کاهش دوز باشد. عملکرد کبد باید به طور منظم کنترل شود و در صورت افزایش آنزیم های کبدی، درمان متوقف شود. استفاده طولانی مدت روزانه (به عنوان مثال، بیش از 3 سال) ممکن است منجر به سوء جذب یا کمبود سیانوکوبالامین شود. با توجه به امکان افزایش ریسک ابتلا به اسهال مرتبط با کلستریدیوم دیفیسل، در صورت ابتلا به اسهال و عدم بهبود علایم، مصرف دارو را قطع و به پزشک مراجعه نمایید.
	بروشور	دانلود بروشور محصول